Flexion:afroj

afroj (Konjugation) (Albanisch), regelmäßig

Konjugation des Verbes afroj:

aktiv (vepror)				passiv (pësor) / reflexiv (vetvetor)
afroj				afrohem
Finite Formen
Indikativ (dëftore)				Optativ (dëshirore)	Admirativ (habitore)
	Präsens (e tashmja)	Imperfekt (e pakryera)	Aorist (e kryera e thjeshtë)	Präsens (e tashmja)	Präsens (e tashmja)	Imperfekt (e pakryera)
unë (ich)	afroj	afroja	afrova	afrofsha	afruakam	afruakësha
ti (du)	afron	afroje	afrove	afrofsh	afruake	afruakëshe
ai (er), ajo (sie)	afron	afronte	afroi	afroftë	afruaka	afruakësh / afruakej
ne (wir)	afrojmë	afronim	afruam	afrofshim	afruakemi	afruakëshim
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	afroni	afronit	afruat	afrofshi	afruakeni	afruakëshit
ata (sie m), ato (sie f)	afrojnë	afronin	afruan	afrofshin	afruakan	afruakëshin
	Perfekt (e kryera)	Plusquamperfekt (më se e kryera)	Aorist II (oder Plusquamperfekt II (e kryera e tejshkuar))	Perfekt (e kryera)	Perfekt (e kryera)	Plusquamperfekt (më se e kryera)
unë (ich)	kam afruar	kisha afruar	pata afruar	paça afruar	paskam afruar	paskësha afruar
ti (du)	ke afruar	kishe afruar	pate afruar	paç afruar	paske afruar	paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie)	ka afruar	kishte afruar	pat/pati afruar	pastë afruar	paska afruar	paskësh/paskej afruar
ne (wir)	kemi afruar	kishim afruar	patëm afruar	paçim afruar	paskemi afruar	paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	keni afruar	kishit afruar	patët afruar	paçi afruar	paskeni afruar	paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f)	kanë afruar	kishin afruar	patën afruar	paçin afruar	paskan afruar	paskëshin afruar
Subjunktiv/Konjunktiv (lidhore)			Jussiv (urdhërore II)		Admirativ (habitore)
	Präsens (e tashmja)	Imperfekt (e pakryera)	Präsens (e tashmja)	Imperfekt (e pakryera)	×Subjunktiv Imperfekt(e pakryera)	×Jussiv Imperfekt (e pakryera)
unë (ich)	të afroj	të afroja	le të afroj	le të afroja	të afruakësha	le të afruakësha
ti (du)	të afrosh	të afroje	le të afrosh	le të afroje	të afruakëshe	le të afruakëshe
ai (er), ajo (sie)	të afrojë	të afronte	le të afrojë	le të afronte	të afruakësh / të afruakej	le të afruakësh / le të afruakej
ne (wir)	të afrojmë	të afronim	le të afrojmë	le të afronim	të afruakëshim	le të afruakëshim
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	të afroni	të afronit	le të afroni	le të afronit	të afruakëshit	le të afruakëshit
ata (sie m), ato (sie f)	të afrojnë	të afronin	le të afrojnë	le të afronin	të afruakëshin	le të afruakëshin
	Perfekt (e kryera)	Plusquamperfekt (më se e kryera)	Perfekt (e kryera)	Plusquamperfekt (më se e kryera)	×Subjunktiv Plusquamperfekt (më se e kryera)	×Jussiv Plusquamperfekt (më se e kryera)
unë (ich)	të kem afruar	të kisha afruar	le të kem afruar	le të kisha afruar	të paskësha afruar	le të paskësha afruar
ti (du)	të kesh afruar	të kishe afruar	le të kesh afruar	le të kishe afruar	të paskëshe afruar	le të paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie)	të ketë afruar	të kishte afruar	le të ketë afruar	le të kishte afruar	të paskësh/paskej afruar	le të paskësh/paskej afruar
ne (wir)	të kemi afruar	të kishim afruar	le të kemi afruar	le të kishim afruar	të paskëshim afruar	le të paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	të keni afruar	të kishit afruar	le të keni afruar	le të kishit afruar	të paskëshit afruar	le të paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f)	të kenë afruar	të kishin afruar	le të kenë afruar	le të kishin afruar	të paskëshin afruar	le të paskëshin afruar
Konditional (kushtore)			Imperativ (urdhërore)		Admirativ (habitore)
	Präsens (e tashmja) → ¹Futur Imperfekt	Perfekt (e kryera) → ²Futur Plusquamperfekt	Präsens — affirmativ (e tashmja — pohues)	Präsens —negativ (e tashmja — mohues)	×Konditional Imperfekt(e pakryera)	×Konditional Plusquamperfekt (më se e kryera)
unë (ich)	do të afroja	do të kisha afruar	→ 1. Person Singular Jussiv		do të afruakësha	do të paskësha afruar
ti (du)	do të afroje	do të kishe afruar	afro!	afroni!	do të afruakëshe	do të paskëshe afruar
ai (er), ajo (sie)	do të afronte	do të kishte afruar	→ 3. und 1. Person Singular/Plural Jussiv		do të afruakësh / do të afruakej	do të paskësh/paskej afruar
ne (wir)	do të afronim	do të kishim afruar			do të afruakëshim	do të paskëshim afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	do të afronit	do të kishit afruar	mos afro!	mos afroni!	do të afruakëshit	do të paskëshit afruar
ata (sie m), ato (sie f)	do të afronin	do të kishin afruar	→ 3. Person Plural Jussiv		do të afruakëshin	do të paskëshin afruar
Konditional-Futur (e ardhmja)					Futur (Alternative Futurformen)
	Futur (e ardhmja)	¹Futur Imperfekt (e ardhmja e së shkuarës)	Futur Perfekt (e ardhmja e përparme)	²Futur Plusquamperfekt (e ardhmja e përparme e së shkuarës)	Futur I (e ardhmja)	Futur II (e ardhmja e përparme)
unë (ich)	do të afroj	do të afroja	do të kem afruar	do të kisha afruar	kam për të afruar	kam për të pasë afruar
ti (du)	do të afrosh	do të afroje	do të kesh afruar	do të kishe afruar	ke për të afruar	ke për të pasë afruar
ai (er), ajo (sie)	do të afrojë	do të afronte	do të ketë afruar	do të kishte afruar	ka për të afruar	ka për të pasë afruar
ne (wir)	do të afrojmë	do të afronim	do të kemi afruar	do të kishim afruar	kemi për të afruar	kemi për të pasë afruar
ju (ihr / Höflichkeitsform Sie)	do të afroni	do të afronit	do të keni afruar	do të kishit afruar	keni për të afruar	keni për të pasë afruar
ata (sie m), ato (sie f)	do të afrojnë	do të afronin	do të kenë afruar	do të kishin afruar	kanë për të afruar	kanë për të pasë afruar
Infinite Formen
Partizip (pjesore)			Gerundium (përcjellore)		Infinitiv (paskajore)
	Präsens (e tashmja)	Perfekt (e kryera)	Präsens (e tashmja)	Perfekt (e kryera)	Präsens (e tashmja)	Perfekt (e kryera)
aktiv (vepror)	afruar	pasë afruar	duke afruar	duke pasë afruar	për të afruar	për të pasë afruar
passiv (pësor) / reflexiv (vetvetor)	u afruar	qenë afruar	duke u afruar	duke qenë afruar	për t’u afruar	për të qenë afruar
Privativ			Absolutiv		Konjugationstyp	Verbtyp
	Präsens (e tashmja)	Perfekt (e kryera)	Präsens (e tashmja)	Perfekt (e kryera)	Konjugation I Klasse I Unterklasse 1a	-oj (aktiv) -ohem (passiv) regelmäßig
aktiv (vepror)	pa afruar	pa pasë afruar	me të afruar	me të pasë afruar	Hilfsverben
passiv (pësor) / reflexiv (vetvetor)	pa u afruar	pa qenë afruar	me t’u afruar	me të qenë afruar	kam („haben“)	jam („sein“)
Sonstige Formen
Substantiv (emër)			Adjektiv (mbiemër)
→ m: afrim	→ m: afrues	→ f: afruese	→ m: afrues → f: afruese	→ m: (i) afrueshëm → f: (e) afrueshme	→ m/Sg.: (i) afruar → m/Pl.: (të) afruar	→ f/Sg.: (e) afruar → f/Pl.: (të) afruara

Referenzen und weiterführende Informationen:

[*] fjalorthi.com/zgjedho: „afroj“, Konjugation afrój.

[*] fjalorthi.com: „afroj“, Definition (aktiv) afrój.

[*] fjale.al: „afroj“

[*] fjalorthi.com: „afroj“, Definition (passiv/reflexiv) afróhem.