Zum Inhalt springen

πάροδος

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

πάροδος (Altgriechisch)

[Bearbeiten]
Singular Plural

Nominativ ἡ πάροδος αἱ πάροδοι

Genitiv τῆς παρόδου τῶν παρόδων

Dativ τῇ παρόδῳ ταῖς παρόδοις

Akkusativ τὴν πάροδον τὰς παρόδους

Vokativ (ὦ) πάροδε (ὦ) πάροδοι

Worttrennung:

πάρ·ο·δος, Plural: πάρ·ο·δοι

Umschrift:

DIN 31634: parodos

Bedeutungen:

[1] Strecke, die an einem Ort vorbei führt: Weg vorbei, Durchgang neben
[2] Gang auf [1]: Vorübergehen, Durchmarsch, Durchzug
[3] Strecke, die an einen Ort heranführt: Weg heran, Zugang, Pass, Bergpass
[4] Theater: seitlicher Zugang: Parodos
[5] das Erscheinen (eines Redners) vor der Versammlung: Auftreten
[6] Theater, erster Einzug des Chores: Parodos
[7] Theater, Lied, das bei [4] gesungen wird: Parodos
[8] Schifffahrt: Korridor, Längsgang

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv ὁδός (hodos→ grc mit dem Präfix παρα- (para-→ grc

Beispiele:

[1] „διὰ δέκα δὲ ἐπάλξεων πύργοι ἦσαν μεγάλοι καὶ ἰσοπλατεῖς τῷ τείχει, διήκοντες ἔς τε τὸ ἔσω μέτωπον αὐτοῦ καὶ οἱ αὐτοὶ καὶ τὸ ἔξω, ὥστε πάροδον μὴ εἶναι παρὰ πύργον, ἀλλὰ δι᾽ αὐτῶν μέσων διῇσαν.“[1]
[2] „Τότε δ’ οὖν ἀφικομένου αὐτοῦ ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης οἱ Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τόν τε Περδίκκαν πολέμιον ποιοῦνται, νομίσαντες αἴτιον εἶναι τῆς παρόδου, καὶ τῶν ταύτῃ ξυμμάχων φυλακὴν πλέονα κατεστήσαντο.“[2]
[2] „μετὰ δὲ ταῦτα ποιησάμενος τὴν εἰσβολὴν κατὰ τὸ καλούμενον Θεοῦ πρόσωπον ἧκε πρὸς Βηρυτόν, Βότρυν μὲν ἐν τῇ παρόδῳ καταλαβόμενος, Τριήρη δὲ καὶ Κάλαμον ἐμπρήσας.“[3]
[3] „ταύτης ἕνεκα τῆς παρόδου Κῦρος τὰς ναῦς μετεπέμψατο, ὅπως ὁπλίτας ἀποβιβάσειεν εἴσω καὶ ἔξω τῶν πυλῶν, καὶ βιασόμενος τοὺς πολεμίους εἰ φυλάττοιεν ἐπὶ ταῖς Συρίαις πύλαις, ὅπερ ᾤετο ποιήσειν ὁ Κῦρος τὸν Ἀβροκόμαν, ἔχοντα πολὺ στράτευμα.“[4]
[3] „Ἀθηναῖοι δ’ οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν εἰς τὰς ναῦς ἐμβάντες ἐπ’ Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ τῶν συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν, ἡγούμενοι διὰ τὴν στενότητα τῶν χωρίων τὴν πάροδον οἷοί τ’ ἔσεσθαι διαφυλάξαι.“[5]
[3] „Ὁ μέντοι Ἰάσων ἀπιὼν διὰ τῆς Φωκίδος Ὑαμπολιτῶν μὲν τό τε προάστιον εἷλε καὶ τὴν χώραν ἐπόρθησε καὶ ἀπέκτεινε πολλούς· τὴν δ’ ἄλλην Φωκίδα διῆλθεν ἀπραγμόνως. ἀφικόμενος δὲ εἰς Ἡράκλειαν κατέβαλε τὸ Ἡρακλεωτῶν τεῖχος, δῆλον ὅτι οὐ τοῦτο φοβούμενος, μή τινες ἀναπεπταμένης ταύτης τῆς παρόδου πορεύσοιντο ἐπὶ τὴν ἐκείνου δύναμιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐνθυμούμενος μή τινες τὴν Ἡράκλειαν ἐπὶ στενῷ οὖσαν καταλαβόντες εἴργοιεν αὐτόν, εἴ ποι βούλοιτο τῆς Ἑλλάδος πορεύεσθαι.“[6]
[3] „ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ’ ὅτι νῦν Θηβαῖοι καὶ Φίλιππος καὶ Θετταλοί, οὐχὶ ταὔθ’ ἕκαστοι μάλιστ’ ἐσπουδακότες, ταὐτὰ πάντες ἔπραξαν· οἷον Θηβαῖοι τὸν μὲν Φίλιππον παρελθεῖν καὶ λαβεῖν τὰς παρόδους οὐκ ἐδύναντο κωλῦσαι, οὐδέ γε τῶν αὑτοῖς πεπονημένων ὕστατον ἐλθόντα τὴν δόξαν ἔχειν·“[7]
[4] „τῶν μέντοι παρόδων ἡ μὲν δεξιὰ ἀγρόθεν ἢ ἐκ λιμένος ἢ ἐκ πόλεως ἄγει· οἱ δ’ ἀλλαχόθεν πεζοὶ ἀφικνούμενοι κατὰ τὴν ἑτέραν εἰσίασιν.“[8]
[5] „Καὶ μὴν οὐδὲ τὸν Πυθέαν παραλείψω τὸν μέχρι τῆς παρόδου δημοτικόν, μετὰ ταῦτα δ’ ἕτοιμον εἰς τὰ καθ’ ὑμῶν πάντα.“[9]
[6] „ἐν γὰρ τοῖς μικροῖς τῶν δαπανημάτων πολλὰ ἀναλίσκει καὶ λαμπρύνεται παρὰ μέλος, οἷον ἐρανιστὰς γαμικῶς ἑστιῶν, καὶ κωμῳδοῖς χορηγῶν ἐν τῇ παρόδῳ πορφύραν εἰσφέρων, ὥσπερ οἱ Μεγαροῖ.“[10]
[6] „καὶ ἡ μὲν εἴσοδος τοῦ χοροῦ πάροδος καλεῖται, ἡ δὲ κατὰ χρείαν ἔξοδος ὡς πάλιν εἰσιόντων μετάστασις, ἡ δὲ μετὰ ταύτην εἴσοδος ἐπιπάροδος, ἡ δὲ τελευταία ἔξοδος ἄφοδος.“[11]
[7] „ἔστιν δὲ πρόλογος μὲν μέρος ὅλον τραγῳδίας τὸ πρὸ χοροῦ παρόδου, ἐπεισόδιον δὲ μέρος ὅλον τραγῳδίας τὸ μεταξὺ ὅλων χορικῶν μελῶν, ἔξοδος δὲ μέρος ὅλον τραγῳδίας μεθ’ ὃ οὐκ ἔστι χοροῦ μέλος· χορικοῦ δὲ πάροδος μὲν ἡ πρώτη λέξις ὅλη χοροῦ, στάσιμον δὲ μέλος χοροῦ τὸ ἄνευ ἀναπαίστου καὶ τροχαίου, κομμὸς δὲ θρῆνος κοινὸς χοροῦ καὶ ἀπὸ σκηνῆς.“[12]
[8] „οὐδεὶς γὰρ εἶδεν ἀνθρώπων οὔτε πεντεκαιδεκήρη ναῦν πρότερον οὔθ’ ἑκκαιδεκήρη· ὕστερον δὲ καὶ τεσσαρακοντήρη Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ ἐναυπηγήσατο, μῆκος διακοσίων ὀγδοήκοντα πηχῶν, ὕψος δ’ ἕως ἀκροστολίου πεντήκοντα δυεῖν δεόντων, ναύταις δὲ χωρὶς ἐρετῶν ἐξηρτυμένην τετρακοσίοις, ἐρέταις δὲ τετρακισχιλίοις, χωρὶς δὲ τούτων ὁπλίτας δεχομένην ἐπί τε τῶν παρόδων καὶ τοῦ καταστρώματος ὀλίγῳ τρισχιλίων ἀποδέοντας.“[13]

Redewendungen:

[2] ἐκ παρόδουim Vorbeigehen, beiläufig
[2] ἐν τῇ παρόδῳim Vorbeigehen
[2] ἐν παρόδῳim Vorbeigehen, beiläufig

Wortfamilie:

neugriechisch: πάροδος [14] (párodos, Durchgang, Nebenstraße)

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1–8] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „πάρ-οδος“.
[1–8] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „πάροδος“.
[1–4, 7, 8] Wilhelm Gemoll: Griechisch-deutsches Schul- und Handwörterbuch. Von W. Gemoll und K. Vretska. 10. Auflage. Oldenbourg, München 2006, ISBN 978-3-637-00234-0, Seite 621

Quellen:

  1. Thukydides, Historiae, 3,21
  2. Thukydides, Historiae, 4,82–83
  3. Polybios, Historiae, 5,68,8
  4. Xenophon, Anabasis, 4,7,4
  5. Lysias, Epitaphius, 2,30
  6. Xenophon, Hellenica, 6,4,27–28
  7. Demosthenes, De pace, 5,20–21
  8. Iulius Pollux, Onomasticon, 4,126–127
  9. Demostehens, Epistulae, 3,29
  10. Aristoteles, Ethica Nicomachea, 1123a
  11. Iulius Pollux, Onomasticon, 4,108
  12. Aristoteles, Poetica, 1452b
  13. Plutarch, Demetrius, 43
  14. Μανόλης Τριανταφυλλίδης: Λεξικό της κοινής νεοελληνικής: „πάροδος“ („λόγ. < αρχ. πάροδος“)