adversitas

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adversitas (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ adversitās adversitātēs
Genitiv adversitātis adversitātum
Dativ adversitātī adversitātibus
Akkusativ adversitātem adversitātēs
Vokativ adversitās adversitātēs
Ablativ adversitāte adversitātibus

Worttrennung:

ad·ver·si·tas, Genitiv: ad·ver·si·ta·tis

Bedeutungen:

[1] Medizin: Wirkung als Gegengift; Gegenwirkung
[2] spätlateinisch: Feindschaft, Feindseligkeit
[3] spätlateinisch: Missgeschick, Unglück
[4] spätlateinisch, Logik: Widerspruch

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv adversus → la mit dem Suffix -itas → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[2] hostilitas, infestatio, inimicitae
[3] calamitas, res adversa
[4] oppositio

Gegenwörter:

[3] prosperitas

Beispiele:

[1] „magnam adversitatem oleo mersis et stellionibus putant esse, innocuis dumtaxat iis qui et ipsi carent sanguine, lacertarum figura; aeque scorpiones in totum nullii nocere quibus non sit sanguis.“ (Plin. nat. 11,90)[2]
[2]
[3] „Decet principalem providentiam fessa refovere, ut asperitatem casuum mitiget lenitas iussionum. non enim sentitur incommodum, si, quod per adversitatem constat oppressum, concessa prosperitas ostenderit sublevatum.“ (Cassiod. var. 4,19,1)[3]
[3] „Mundanis siquidem rebus frequenter nascitur de adversitate prosperitas et homines cum laedere cupiunt, beneficia frequenter impertiunt.“ (Cassiod. var. 4,47,7)[4]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adversitas“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 158.
[3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adversitas
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aduersitas“ Seite 62.
[1–4] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adversitas“ Spalte 847.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aduersitas“ Seite 62.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen II. Libri VII–XV, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71651-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1909), Seite 311.
  3. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 155.
  4. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 174.