jabłeczny

jabłeczny (Polnisch)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Positiv	Komparativ	Superlativ
jabłeczny	—	—
Alle weiteren Formen: Flexion:jabłeczny

Worttrennung:

ja·błecz·ny, keine Steigerung

Aussprache:

IPA: [jaˈbwɛt͡ʃnɨ]

Hörbeispiele:

jabłeczny^(Info)

Bedeutungen:

[1] sich auf einen Apfel beziehend, aus oder mit Äpfeln; Apfel-

Herkunft:

Erbwort aus dem urslawischen *ablъčьnъjь, das eine Ableitung zu dem urslawischen Substantiv *ablъko (polnisch jabłko ^→ pl) ist; somit etymologisch verwandt mit tschechisch jablečný ^→ cs, slowakisch jablčný ^→ sk, russisch яблочный (jabločnyj^☆) ^→ ru, ukrainisch яблушний (jablušnyj^☆) ^→ uk, weißrussisch яблычны (jablyčny^☆) ^→ be, slowenisch jabolčen ^→ sl, serbisch јабучан (jabučan ^☆) ^→ sr, bulgarisch ябълчен (jabălčen^☆) ^→ bg und mazedonisch јаболчен (jabolčen^☆) ^→ mk^[1]

Synonyme:

[1] jabłczany, jabłkowy

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] ciasto jabłeczne, wino jabłeczne

Wortbildungen:

[1] jabłecznik

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] sich auf einen Apfel beziehend, aus oder mit Äpfeln; Apfel-

Deutsch: Apfel-

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „jabłeczny“

[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „jabłeczny“

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 764.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „jabłeczny“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „jabłeczny“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 2 H–M, Warszawa 1902 (Digitalisat), Seite 120.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 428.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 2 (Volumen II) G–L, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1808, „iabłeczny“, Seite 842.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „jabłeczny“

Quellen:

↑ О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*ablъčьnъjь“ Seite 44.

[1] О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF) , „*ablъčьnъjь“ Seite 44.

[1]