badyl

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

badyl (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ badyl badyle
Genitiv badyla badyli
badylów
Dativ badylowi badylom
Akkusativ badyl badyle
Instrumental badylem badylami
Lokativ badylu badylach
Vokativ badylu badyle

Worttrennung:

ba·dyl, Plural: ba·dy·le

Aussprache:

IPA: [ˈbadɨl], Plural: [baˈdɨlɛ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild badyl (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] umgangssprachlich: Botanik: Stängel
[2] umgangssprachlich, abwertend für eine Pflanze: Unkraut
[3] umgangssprachlich, salopp für eine Gliedmaße: Bein, Arm
[4] Jägersprache: Bein von Elch, Damhirsch, Reh oder Gämse:
[5] Jägersprache: Auswuchs des Geweihs von Elch oder Damhirsch: Sprosse

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb badać → pl[1]

Synonyme:

[3] kończyna; noga, ręka

Oberbegriffe:

[1] łodyga
[2] roślina
[4] noga
[5] wyrostek

Beispiele:

[1]

Redewendungen:

[1] włosy jak badyle

Wortbildungen:

badylarz

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „badyl
[1–5] Słownik Języka Polskiego – PWN: „badyl
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „badyl

Quellen:

  1. Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 57