hramota

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

hramota (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ hramota hramoty
Genitiv hramoty hramot
Dativ hramocie hramotom
Akkusativ hramotę hramoty
Instrumental hramotą hramotami
Lokativ hramocie hramotach
Vokativ hramoto hramoty

Nebenformen:

gramota, ramota

Worttrennung:

hra·mo·ta, Plural: hra·mo·ty

Aussprache:

IPA: [xraˈmɔta], Plural: [xraˈmɔtɨ]
Hörbeispiele: —, Plural:

Bedeutungen:

[1] veraltet, regional: amtliches Schreiben, Dokument, Urkunde
[2] heute, speziell: Urkunde beziehungsweise privates oder staatliches Dokument, das in der Rus oder Litauen geschrieben wurde

Herkunft:

Entlehnung aus dem ukrainischen грамота (hramota→ uk[1]

Synonyme:

[1] dokument, pismo

Oberbegriffe:

[2] dokument

Beispiele:

[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „hramota
[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „hramota
[2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 515.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „hramota
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 3 (Volumen V) R–T, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1812, „ramota, *rhamota, hramota, gramota“, Seite 12.
[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom VIII: Gora–Igrzyk, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1974 (Digitalisat), „gramota [hramota]“ Seite 92–93.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „hramota

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 515.