gloria
Zur Navigation springen
Zur Suche springen
gloria (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | glōria | glōriae |
Genitiv | glōriae | glōriārum |
Dativ | glōriae | glōriīs |
Akkusativ | glōriam | glōriās |
Vokativ | glōria | glōriae |
Ablativ | glōriā | glōriīs |
Worttrennung:
- glo·ria, Genitiv: glo·riae
Bedeutungen:
- [1] Ruhm, Ehre
- [2] metonymisch: Ruhmestat
- [3] metonymisch: etwas, das Ruhm bringt; Ruhm, Ehre, Zierde
- [4] Ruhmbegierde, Ruhmsucht, Ehrgeiz
- [5] im negativen Sinne: eitle Ruhmsucht, Prunksucht, Prahlerei
Verkleinerungsformen:
- [1] gloriola
Beispiele:
- [1] „Cogitanti mihi saepenumero et memoria vetera repetenti perbeati fuisse, Quinte frater, illi videri solent qui in optima re publica, cum et honoribus et rerum gestarum gloria florerent, eum vitae cursum tenere potuerunt, ut vel in negotio sine periculo vel in otio cum dignitate esse possent.“ (Cic. de orat., Liber I, 1, 1)[1]
Wortbildungen:
Übersetzungen[Bearbeiten]
[4] Ruhmbegierde, Ruhmsucht, Ehrgeiz
|
[5] im negativen Sinne: eitle Ruhmsucht, Prunksucht, Prahlerei
|
- [1–5] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „gloria“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2943.
- [1–5] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „gloria“
Quellen:
- ↑ Marcus Tullius Cicero: De oratore. In: Kazimierz Kumaniecki (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 3, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1995, ISBN 3-8154-1171-8 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1969) , Seite 1.