dziewczyna

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

dziewczyna (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ dziewczyna dziewczyny
Genitiv dziewczyny dziewczyn
Dativ dziewczynie dziewczynom
Akkusativ dziewczynę dziewczyny
Instrumental dziewczyną dziewczynami
Lokativ dziewczynie dziewczynach
Vokativ dziewczyno dziewczyny
[1] bosa dziewczyna - ein barfüßiges Mädchen

Worttrennung:

dziew·czy·na, Plural: dziew·czy·ny

Aussprache:

IPA: [d͡ʑɛfˈt͡ʃɨna], Plural: [d͡ʑɛfˈt͡ʃɨnɨ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild dziewczyna (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] junge Frau: Mädchen
[2] weiblicher Partner in einer jugendlichen Beziehung: Freundin
[3] veraltet: weibliche Hausangestellte: Mädchen

Herkunft:

seit dem 17. Jahrhundert bezeugte Ableitung zu dem Substantiv dziewka → pl, nach Muster von ukrainisch дівчина (divčyna→ uk[1][2]

Synonyme:

[1] dzierlatka, dziewczę, dziewczynina, dziewczynisko, dzieweczka, dziewoja, dziewucha, dziewuszka, dziewuszysko, gówniara, koza, kózka, małolata, małolatka, młódka, podfruwajka, podlot, sikorka, siksa, siusiumajtka, smarkatka, smarkula, szczeniara
[2] narzeczona, sympatia, ukochana
[3] pokojówka, pomoc domowa, służąca

Gegenwörter:

[1] kobieta

Männliche Wortformen:

[1–3] chłopak, chłopiec

Verkleinerungsformen:

[1] dziewczynka

Unterbegriffe:

[1] dziewczyna na posiłki

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] dziewczęcy, dziewczynisko, dziewczyński

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Polnischer Wikipedia-Artikel „dziewczyna
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „dziewczyna
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „dziewczyna
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „dziewczyna

Quellen:

  1. Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 124
  2. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 143