beta

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bēta (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ bēta bētae
Genitiv bētae bētārum
Dativ bētae bētīs
Akkusativ bētam bētās
Vokativ bēta bētae
Ablativ bētā bētīs

Worttrennung:

be·ta, Plural: be·tae

Bedeutungen:

[1] Botanik: Mangold

Herkunft:

die Etymologie ist nicht geklärt; vielleicht eine Entlehnung aus dem Keltischen[1]

Beispiele:

[1] „ubi iam coctum incipit esse, eo addito brassicae coliculos duos, betae coliculos duos cum radice sua, feliculae pullum, herbae mercurialis non multum, mitulorum L. II, piscem capitonem et scorpionem I, cochleas sex et lentis pugillum.“ (Cato agr. 158,2)[2]

Wortbildungen:

betaceus, betizare

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. beta“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 818.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „beta¹“ Seite 253.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „1. beta“ Spalte 1942.
[1] Carolus Egger: Neues Latein Lexikon (NLL). Lexicon recentis latinitatis. 1. Auflage. Mathias Lempertz, Königswinter 1998, ISBN 978-3-933070-01-2, Seite 240, Eintrag „Mangold“, lateinisch wiedergegeben mit „beta“

Quellen:

  1. Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, Seite 69.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 112.

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ bēta bēta
Genitiv bēta bēta
Dativ bēta bēta
Akkusativ bēta bēta
Vokativ bēta bēta
Ablativ bēta bēta

Worttrennung:

be·ta, Genitiv: be·ta

Bedeutungen:

[1] Sprachwissenschaft: zweiter Buchstabe des griechischen Alphabets; Beta
[2] übertragen: Zweiter, Beta

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen βῆτα (bēta→ grc[1]

Gegenwörter:

[2] alpha

Oberbegriffe:

[1] littera

Beispiele:

[1] „hoc discunt omnes ante alpha et beta puellae.“ (Iuv. 14,9)[2]
[2] „Quod alpha dixi, Corde, paenulatorum / te nuper, aliqua cum iocarer in charta, / si forte bilem movit hie tibi versus, / dicas licebit beta me togatorum.“ (Mart. 5,26,1–4)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „beta
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. beta“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 818.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „beta
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „beta²“ Seite 117.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „2. beta“ Spalte 1942.
[1] Emil Szanto, Johannes Schmidt: Alphabet. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band I,2, Stuttgart 1894, Spalte 1612–1629.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „beta²“ Seite 117.
  2. Decimus Iunius Iuvenalis; Jacob Willis (Herausgeber): Saturae sedecim. 1. Auflage. B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Stuttgart/Leipzig 1997, ISBN 3-8154-1471-7 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 193.
  3. M. Valerius Martialis; D. R. Shackleton Bailey (Herausgeber): Epigrammata. sterotype Auflage der 1. Auflage. De Gruyter, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71531-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1990), Seite 159.

beta (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ beta bety
Genitiv bety bet
Dativ becie betom
Akkusativ betę bety
Instrumental betą betami
Lokativ becie betach
Vokativ beto bety

Worttrennung:

be·ta, Plural: be·ty

Aussprache:

IPA: [ˈbɛta], Plural: [ˈbɛtɨ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild beta (Info), Plural: Lautsprecherbild bety (Info)

Bedeutungen:

[1] Linguistik: Beta

Symbole:

[1] Β, β

Oberbegriffe:

[1] litera

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] beta-karoten, promienie beta, promieniowanie beta

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „beta
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „beta
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „beta
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „beta