audax

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

audax (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv audax audax audax audācter
audāciter
Komparativ audācior audācior audācius audācius
Superlativ audācissimus audācissima audācissimum audācissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:audax

Worttrennung:

au·dax

Bedeutungen:

[1] keine Angst habend; mutig, kühn
[2] tollkühn, dreist, frech, vermessen, verwegen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb audere → la mit dem Suffix -ax → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] confidens

Gegenwörter:

[1] ignavus, timidus

Beispiele:

[1] „Qui me alter est audacior homo aut qui confidentior, / iuventutis mores qui sciam, qui hoc noctis solus ambulem?“ (Plaut. Amph. 153–154)[2]
[1] „quae non deliquit, decet / audacem esse, confidenter pro se et proterve loqui.“ (Plaut. Amph. 836–837)[2]
[1] „Concedite atque apscedite omnes, de via decedite, / nec quisquam tam audax fuat homo qui obviam opsistat mihi.“ (Plaut. Amph. 984–985)[2]

Wortbildungen:

audacia, audaculus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „audax“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 711-712.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „audax
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „audax“ Seite 227–228.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „audax“ Seite 227.
  2. 2,0 2,1 2,2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).