varovat
Erscheinungsbild
varovat (Tschechisch)
[Bearbeiten]| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| varovat | — | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | varuji, varuju |
| 2. Person Sg. | varuješ | |
| 3. Person Sg. | varuje | |
| 1. Person Pl. | varujeme | |
| 2. Person Pl. | varujete | |
| 3. Person Pl. | varují, varujou | |
| Präteritum | m | varoval |
| f | varovala | |
| Partizip Perfekt | varoval | |
| Partizip Passiv | varován | |
| Imperativ Singular | varuj | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:varovat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- va·ro·vat
Aussprache:
- IPA: [ˈvarɔvat]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] upozorňovat
Beispiele:
- [1] Horský vůdce nás varuje, že vítr na hřebenech dosahuje 140 km/h.
- Der Bergführer warnt uns, dass der Wind auf den Bergkämmen 140 km/h erreichen kann.
- [1] Ministr varuje před dalším zadlužováním České republiky.
- Der Minister warnt vor einem Anstieg der Verschuldung Tschechiens.
Wortfamilie:
Übersetzungen
[Bearbeiten]- [1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „varovat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „varovati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „varovati“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „varovat“