Zum Inhalt springen

humanus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

hūmānus (Latein)

[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv hūmānus hūmāna hūmānum hūmānē
humaniter
Komparativ hūmānior hūmānior hūmānius hūmānius
Superlativ hūmānissimus hūmānissima hūmānissimum hūmānissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:humanus

Worttrennung:

hū·mā·nus, hū·mā·na, hū·mā·num

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele: Lautsprecherbild humanus (klassisches Latein) (Info)

Bedeutungen:

[1] sich auf den Menschen beziehend, zum Menschen gehörig; menschlich
[2] übertragen: menschlich, menschenfreundlich, leutselig, freundlich
[3] übertragen: gebildet, kultiviert

Herkunft:

verwandt mit homo, homin- → la „der Mensch“ und humus → la „Erdboden“

Gegenwörter:

[1] divinus
[2] inhumanus, superbus
[3] immanis

Beispiele:

[1] „humana matre natus, humano patre / mirari non est aequom sibi si praetimet;“ (Plaut. Amph. prol. 28–29)[1]
[2]

Wortbildungen:

humanitas, humanitus

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „humanus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3092-3093.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „humanus

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 28–29.
Kasus Singular Plural
Nominativ hūmānus hūmānī
Genitiv hūmānī hūmānōrum
Dativ hūmānō hūmānīs
Akkusativ hūmānum hūmānōs
Vokativ hūmāne hūmānī
Ablativ hūmānō hūmānīs

Worttrennung:

hu·ma·nus, Genitiv: hu·ma·ni

Bedeutungen:

[1] Mensch

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv humanus

Synonyme:

[1] homo

Beispiele:

[1] „namque nullum peius macerat humanum / quamde mare saevom: vires cui sunt magnae / topper confringent inportunae undae“ (Andr. 18,1–3)[1]

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „humanus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3092-3093.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1, „humanus“ Spalte 3091

Quellen:

  1. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 26.