authenta

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

authenta (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ authenta authentae
Genitiv authentae authentārum
Dativ authentae authentīs
Akkusativ authentam authentās
Vokativ authenta authentae
Ablativ authentā authentīs

Alternative Schreibweisen:

autenta

Worttrennung:

au·then·ta, Genitiv: au·then·tae

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Herr, Herrscher, Haupt

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen αὐθέντης (authentēs→ grc[1]

Beispiele:

[1] „O vatum Latialis autenta, itane tuum clarissimum ingenium tam stultae defensionis fuscare debuisti caligine?“ (Fulg. Virg. cont. p. 102)[2]
[1] „At vero Aman pene regno collega et secretorum autenta repente regem pavet adversum quem putabat susurro pro sua voluntate ludendum.“ (Fulg. aet. mund. p. 163)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „authenta“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 748.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „authenta“ Spalte 1598.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „authenta“ Spalte 1598.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 102.
  3. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 163.