Zum Inhalt springen

auferre

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
Version vom 25. März 2020, 00:17 Uhr von Instance of Bot (Diskussion | Beiträge) (Stelle deutsche Übersetzungen auf Ü-Vorlage um (IoB 1.04))

auferre (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular aufero
2. Person Singular aufers
3. Person Singular aufert
1. Person Plural auferimus
2. Person Plural aufertis
3. Person Plural auferunt
Perfekt 1. Person Singular abstuli
Imperfekt 1. Person Singular auferebam
Futur 1. Person Singular auferam
PPP ablatus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular auferam
Imperativ Singular aufer!
Plural auferte!
Alle weiteren Formen: Flexion:auferre

Worttrennung:

au·fer·re

Bedeutungen:

[1] wegtragen, wegbringen, wegschaffen
[2] sich entfernen, verschwinden
[3] entreißen, wegnehmen, fortreißen, abtrennen
[4] davontragen, gewinnen, erlangen

Herkunft:

Kompusitum des (unregelmäßigen) Verbs ferre → la „tragen“

Beispiele:

[1] „auferere, non abibis, si ego fustem sumpsero.“ (Plaut. Amph. 206)[1]
[1] „nam si me inritassis, hodie lumbifragium hinc auferes.“ (Plaut. Amph. 454)[1]
[1] „te dormitare aibas; mensa ablata est, cubitum hinc abiimus.“ (Plaut. Amph. 807)[1]
[2]
[3] „ea dona quae illic Amphitruoni sunt data / apstulimus: facile meu’ pater quod volt facit.“ (Plaut. Amph. 138–139)[1]
[3] „tum formam una apstulit cum nomine.“ (Plaut. Amph. 600)[1]

Wortbildungen:

ablatio, ablator, ablativus
circumauferre

Übersetzungen

[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aufero“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 720–722.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).