abdicativus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abdicativus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv abdicātīvus abdicātīva abdicātīvum abdicātīvē
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:abdicativus

Worttrennung:

ab·di·ca·ti·vus

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Dialektik: verneinend, negativ

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abdicare → la;[1] vergleiche das altgriechische ἀποφατικός (apophatikos→ grc[2]

Sinnverwandte Wörter:

[1] negativus

Gegenwörter:

[1] dedicativus

Beispiele:

[1] „nam universalem dedicativam particulari abdicativae obliquam, sed ambas posse vertier asserebat univocis aequivoca conectendo, ac sois lam se discernere, verum quid falsumve sit, velut quadam divinantis fiducia loquebatur.“ (Mart. Cap. 4,329)[3]
[1] „secundus modus est, in quo conficitur ex universali dedicativo et universali abdicativo universale abdicativum directim, ut est ‚omne iustum honestum; nullum honestum turpe, nullum igitur iustum turpe‘.“ (Mart. Cap. 4,411)[4]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abdicativus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 8.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abdicativus
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abdicativus“ Spalte 53.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abdicativus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 8.
  2. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abdicativus“ Spalte 53.
  3. Martianus Minneus Felix Capella; James Willis (Herausgeber): De nuptiis Philologiae et Mercurii. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1983 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Sseite 107.
  4. Martianus Minneus Felix Capella; James Willis (Herausgeber): De nuptiis Philologiae et Mercurii. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1983 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Sseite 140.