hodnotit
Erscheinungsbild
hodnotit (Tschechisch)
[Bearbeiten]| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| hodnotit | zhodnotit | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | hodnotím |
| 2. Person Sg. | hodnotíš | |
| 3. Person Sg. | hodnotí | |
| 1. Person Pl. | hodnotíme | |
| 2. Person Pl. | hodnotíte | |
| 3. Person Pl. | hodnotí | |
| Präteritum | m | hodnotil |
| f | hodnotila | |
| Partizip Perfekt | hodnotil | |
| Partizip Passiv | hodnocen | |
| Imperativ Singular | hodnoť | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:hodnotit | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- hod·no·tit
Aussprache:
- IPA: [ˈɦɔdnɔcɪt]
- Hörbeispiele:
hodnotit (Info)
Bedeutungen:
- [1] transitiv: subjektiv den Wert, die Qualität von etwas bestimmen; bewerten, werten, einschätzen, beurteilen
Synonyme:
- [1] oceňovat, klasifikovat
Beispiele:
- [1] Externí auditoři hodnotili systém managementu jakosti jako velmi dobře zavedený.
- Externe Wirtschaftsprüfer bewerteten das Qualitätsmanagementsystem als sehr gut implementiert.
Wortfamilie:
Übersetzungen
[Bearbeiten] [1] subjektiv den Wert, die Qualität von etwas bestimmen
- [*] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „hodnotit“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „hodnotiti“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „hodnotiti“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „hodnotit“