dies Martis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

diēs Mārtis (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m, Wortverbindung[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ diēs Mārtis diēs Mārtis
Genitiv diēī Mārtis diērum Mārtis
Dativ diēī Mārtis diēbus Mārtis
Akkusativ diem Mārtis diēs Mārtis
Vokativ diēs Mārtis diēs Mārtis
Ablativ diē Mārtis diēbus Mārtis

Worttrennung:

di·es Mar·tis, Plural: di·es Mar·tis

Aussprache:

IPA: [ˈdiːɛs ˈmartis], antik: [ˈdɪeːs ˈmaːrtɪs]
Hörbeispiele: —, Plural:

Bedeutungen:

[1] Dienstag

Herkunft:

Wortverbindung aus dem Substantiv dies → la und dem Eigennamen Mars → la im Genitiv und bedeutet wörtlich „Tag des Mars“

Synonyme:

[1] kirchenlateinisch: feria tertia

Gegenwörter:

[1] dies Iovis, dies Lunae, dies Mercurii, dies Saturni, dies Solis, dies Veneris

Oberbegriffe:

[1] dies

Beispiele:

[1] „Alia est heresis quae dicit nomina dierum, Solis, Lunae, Martis, Mercurii, Iovis, Veneris, Saturni, a deo haec ita posita ab origine mundi, non hominum vana praesumptione nuncupata, cum a prima origine, usque ad grecos reges et Hermen fallacissimum illum, qui haec nomina vanissima et frivola mentiendo ausus est nuncupare, si quaerere volueris, invenies multum fluxisse temporis, et sic paganos, id est Grecos haec nomina posuisse, cum haec nomina *** etiam secundum septem stellas dixerunt hominum generationem consistere, ut ille ipse delirans hoc definit.“ (Filastr. 113,1–2)[1]
[1] „neque curet, si dies Martis aut Saturni in has lunas inciderit.“ (Marcell. med. 2,13)[2]
[1] „Luna decrescente die Martis sive die Iovis haec verba dices septies:“ (Marcell. med. 7,24)[3]

Wortbildungen:

französisch: mardi; italienisch martedì; katalanisch: dimarts

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „dies Martis
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 „Wochentage“ Seite 569
[*] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis, Auxiliantibus et alliis et curatoribus fundationis Rockerfellerianae. 5. Band, 1. Teil D – Dze, Teubner, Leipzig 1909–1934, ISBN 3-322-00000-1, „dies“ Spalte 1060.

Quellen:

  1. Filastrius episcopus Brixiensis: Diversarum hereseon liber. In: F. Heylen (Herausgeber): Eusebius Vercellensis, Filastrius Brixiensis, Appendix ad Hegemonium, Isaac Iudaeus, Archidiaconus Romanus, Fortnunatus Aquileiensis, Chromatius Aquileiensis (= Corpus Christianorum, Series Latina. Band 9). Brepolis, Turnhout 1957., Seite 279.
  2. Marcellus; Max Niedermann, Eduard Liechtenhan (Herausgeber): De medicamentis. 2. Auflage. Akademie Verlag, Berlin 1968 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen V, Digitalisat), Seite 78.
  3. Marcellus; Max Niedermann, Eduard Liechtenhan (Herausgeber): De medicamentis. 2. Auflage. Akademie Verlag, Berlin 1968 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen V, Digitalisat), Seite 218.