conquisitor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

conquisitor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ conquīsītor conquīsītrōrēs
Genitiv conquīsītrōris conquīsītrōrum
Dativ conquīsītrōrī conquīsītrōribus
Akkusativ conquīsītrōrem conquīsītrōrēs
Vokativ conquīsītor conquīsītrōrēs
Ablativ conquīsītrōre conquīsītrōribus

Nebenformen:

conquistor

Worttrennung:

con·qui·si·tor, Genitiv: con·qui·si·to·ris

Bedeutungen:

[1] Theater: Person, die verbotene Claqueure aufsprührt; Aufspührer
[2] Militär: Aushebungsoffizier, Werbeoffizier, Werber
[3] Erforscher, Forscher

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb conquirere → la[1]

Beispiele:

[1] „nunc hoc me orare a vobis iussit Iuppiter / ut conquistores singula in subsellia / eant per totam caveam spectatoribus, / si quoi favitores delegatos viderint, / ut is in cavea pignus capiantur togae;“ (Plaut. Amph. prol. 64–68)[2]
[1] „hoc quoque etiam mihi in mandatis is dedit / ut conquistores fierent histrionibus: / qui sibi mandasset delegati ut plauderent / quive quo placeret alter fecisset minus, / eius ornamenta et corium uti conciderent.“ (Plaut. Amph. prol. 81–85)[3]
[2]
[3] „ubi sapiens ubi scriba ubi conquisitor huius saeculi nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi“ (Vulg. 1. Cor. 1,20)[4]
„Wo ist ein Weiser? Wo ein Schriftgelehrter? Wo ein Wortführer in dieser Weltzeit? Hat Gott nicht die Weisheit der Welt als Torheit entlarvt?“[5]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „conquisitor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1498.
[2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „conquisitor
[2] Otto Fiebiger: Conquisitores. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band IV,1, Stuttgart 1900, Spalte 885–886.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „conquisitor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1498.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 64–68.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 81–85.
  4. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, 1. Korintherbrief Kapitel 1, Vers 20 VUL
  5. Bibel: 1. Korintherbrief Kapitel 1, Vers 20 EU