breviloquium

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

breviloquium (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ breviloquium breviloquia
Genitiv breviloquiī breviloquiōrum
Dativ breviloquiō breviloquiīs
Akkusativ breviloquium breviloquia
Vokativ breviloquium breviloquia
Ablativ breviloquiō breviloquiīs

Worttrennung:

bre·vi·lo·qui·um, Genitiv: bre·vi·lo·quii

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: kurze Rede

Herkunft:

Kompositum aus dem Adjektiv brevis → la und dem Verb loqui → la[1] als Lehnübersetzung aus dem altgriechischen βραχυλογία (brachylogia→ grc[2]

Gegenwörter:

[1] verecundia

Beispiele:

[1] „et notandum regum esse breviloquium, ut multis in Vergilio locis probatur, feminarum verecundiam: unde utrumque dedit Didoni.“ (Serv. Aen. 1, 561)[3]
[1] „habet personarum considerationem, ut superioribus personis det breviloquium, e contra inferiori potestati prolixam orationem,“ (Serv. Aen. 10, 16)[4]
[1] „Neque enim illos de his expectas effectus, quos aut proema ornat aut deflet tragoedia aut spumat oratio aut cachinnat satyra aut ludit comedia, sed in quibus et Canreadis resudat elleborum et Platonis auratum eloquium et Aristotelis sillogismaticum breviloquium.“ (Fulg. myth. praef. p. 15)[5]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „breviloquium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 862.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „breviloquium“ Spalte 2170.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „breviloquium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 862.
  2. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „breviloquium“ Spalte 2170.
  3. Servius Grammaticus; Georg Thilo, Hermann Hagen (Herausgeber): Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii. 1. Auflage. Vol. I: Aeneidos librorum I–V commentarii, B. G. Teubner, Leipzig 1881 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 171.
  4. Servius Grammaticus; Georg Thilo, Hermann Hagen (Herausgeber): Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii. 1. Auflage. Vol. II: Aeneidos librorum VI–XII commentarii, B. G. Teubner, Leipzig 1884 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 385.
  5. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 15.