brachycatalexis
brachycatalexis (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | brachycatalēxis | brachycatalēxēs |
Genitiv | brachycatalēxis | brachycatalēxum |
Dativ | brachycatalēxī | brachycatalēxibus |
Akkusativ | brachycatalēxem | brachycatalēxēs |
Vokativ | brachycatalēxis | brachycatalēxēs |
Ablativ | brachycatalēxe | brachycatalēxibus |
Worttrennung:
- bra·chy·ca·ta·le·xis, Genitiv: bra·chy·ca·ta·le·xis
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch, Metrik: Brachykatalexe
Herkunft:
- Entlehnung aus dem nicht belegten altgriechischen *βραχυκατάληξις (brachykatalēxis); siehe βραχυκαταληξία (brachykatalēxia☆) → grc[1]
Gegenwörter:
- [1] hypercatalexis
Beispiele:
- [1] „Cum finis versus consideratur. huius species sunt quattuor, id est catalexis, acatalexis, brachycatalexis, hypercatalexis. harum ratio talis est: […] brachycatalexis est, cum pedem minus habet:“ (Aud. gramm. p. 333)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] spätlateinisch, Metrik: Brachykatalexe
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „brachycatalexis“ Spalte 2161.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „brachycatalexis“ Spalte 2161.
- ↑ Heinrich Keil (Herausgeber): Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus, Velius Longus, Caper, Agroecius, Cassiodorus, Martyrius, Beda, Albinus (= Grammatici Latini. Vol. VII). B. G. Teubner, Leipzig 1880 (Internet Archive). , Seite 333.