brachycatalexis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

brachycatalexis (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ brachycatalēxis brachycatalēxēs
Genitiv brachycatalēxis brachycatalēxum
Dativ brachycatalēxī brachycatalēxibus
Akkusativ brachycatalēxem brachycatalēxēs
Vokativ brachycatalēxis brachycatalēxēs
Ablativ brachycatalēxe brachycatalēxibus

Worttrennung:

bra·chy·ca·ta·le·xis, Genitiv: bra·chy·ca·ta·le·xis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Metrik: Brachykatalexe

Herkunft:

Entlehnung aus dem nicht belegten altgriechischen *βραχυκατάληξις (brachykatalēxis); siehe βραχυκαταληξία (brachykatalēxia→ grc[1]

Gegenwörter:

[1] hypercatalexis

Beispiele:

[1] „Cum finis versus consideratur. huius species sunt quattuor, id est catalexis, acatalexis, brachycatalexis, hypercatalexis. harum ratio talis est: […] brachycatalexis est, cum pedem minus habet:“ (Aud. gramm. p. 333)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „brachycatalexis“ Spalte 2161.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „brachycatalexis“ Spalte 2161.
  2. Heinrich Keil (Herausgeber): Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus, Velius Longus, Caper, Agroecius, Cassiodorus, Martyrius, Beda, Albinus (= Grammatici Latini. Vol. VII). B. G. Teubner, Leipzig 1880 (Internet Archive)., Seite 333.