bandyta

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bandyta (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ bandyta bandyci
Genitiv bandyty bandytów
Dativ bandycie bandytom
Akkusativ bandytę bandytów
Instrumental bandytą bandytami
Lokativ bandycie bandytach
Vokativ bandyto bandyci

Worttrennung:

ban·dy·ta, Plural: ban·dy·ci

Aussprache:

IPA: [banˈdɨta], Plural: [banˈdɨt͡ɕi]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild bandyta (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Person, die Überfälle/Morde begeht: Bandit

Herkunft:

Form des älteren bandyt, das eine Entlehnung aus dem deutschen Bandit oder dem französischen bandit → fr ist[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] apasz, bandzior, łotrzyk, oprych, opryszek, rozbójnik, zbir, zbój

Oberbegriffe:

[1] przestępca

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] bandycki, bandyctwo
[1] jednoręki bandyta

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „bandyta
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bandyta
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bandyta

Quellen:

  1. Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „bandyta