archimandrita

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

archimandrita (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ archimandrita archimandritae
Genitiv archimandritae archimandritārum
Dativ archimandritae archimandritīs
Akkusativ archimandritam archimandritās
Vokativ archimandrita archimandritae
Ablativ archimandritā archimandritīs

Nebenformen:

archimandrites

Worttrennung:

ar·chi·man·dri·ta, Genitiv: ar·chi·man·dri·tae

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Religion: Vorsteher eines Klosters; Archimandrit

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀρχιμανδρίτης (archimandritēs→ grc[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] abbas

Beispiele:

[1] „quae loquor falsa censete nisi, professioni meae competens adstipulator accesserit, satis in illo quondam coenobio Lirinensi spectabile caput, Luporum concellita Maximorumque et parsimoniae saltibus consequi affectans Memphiticos et Palaestinos archimandritas.“ (Sidon. epist. 8,14,2)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „archimandrita
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archimandrita“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 545.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „archimandrita
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archimandrites vel archimandrita“ Spalte 462.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archimandrites vel archimandrita“ Spalte 462.
  2. Gaius Sollius Modestus Sidonius Apollinaris: Epistulae et Carmina. In: Christian Lütjohann (Herausgeber): Auctores antiquissimi (= Monumenta Germaniae Historica). Tomus VIII. Apud Weidmannos, Berlin 1887 (dMGH)., Seite 145–146.