Zum Inhalt springen

adwokatować

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adwokatować (Polnisch)

[Bearbeiten]
Aspekt
imperfektiv perfektiv
adwokatować
Zeitform Person Wortform
Präsens ja adwokatuję
ty adwokatujesz
on, ona, ono adwokatuje
Imperativ Singular adwokatuj
Präteritum on adwokatował
ona adwokatowała
oni adwokatowali
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
adwokatując adwokatujący
Alle weiteren Formen: Flexion:adwokatować

Worttrennung:

ad·wo·ka·to·wać

Aussprache:

IPA: [advɔkaˈtɔvat͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild adwokatować (Info)

Bedeutungen:

[1] umgangssprachlich, Recht: als Anwalt tätig sein, verteidigen
[2] übertragen: verteidigen, schützen

Synonyme:

[1] bronić
[2] bronić, wstawiać się za kimś

Gegenwörter:

[1, 2] oskarżać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] adwokatować oskarżonemu o coś
[2] adwokatować w czyjejś obronie, adwokatować za czyimś prawem

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adwokatować
[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 18.
[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 72.
[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 11.
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adwokatować
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „adwokatować“
[2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 10.
[2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adwokatować