bronić

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bronić (Polnisch)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Aspekt
imperfektiv perfektiv
bronić obronić
Zeitform Person Wortform
Präsens ja bronię
ty bronisz
on, ona, ono broni
Imperativ Singular broń
Präteritum on bronił
ona broniła
oni bronili
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
broniąc broniący broniony
Alle weiteren Formen: Flexion:bronić

Worttrennung:

bro·nić

Aussprache:

IPA: [ˈbrɔɲit͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild bronić (Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv, mit Genitiv: (mithilfe von Waffen) einen Angriff abwehren; verteidigen
[2] transitiv: einen Schutz für etwas darstellen; schützen, beschützen, hüten, behüten, bewahren
[3] transitiv: sich (gegen Vorwürfe) für jemanden oder etwas einsetzen; verfechten
[4] transitiv, mit Dativ: etwas nicht erlauben; verwehren, verbieten, versagen, untersagen
[5] transitiv, Recht: als Vertreidiger für jemanden auftreten; verteidigen
[6] transitiv, Bildung, mit Genitiv: verteidigen

Sinnverwandte Wörter:

[2] chronić, ochraniać, osłaniać, strzec, zabezpieczać
[3] adwokatować, ujmować się, wstawiać się
[4] zabraniać, zakazywać
[5] adwokatować

Beispiele:

[1]
[2] „Panno święta, co jasnéj bronisz Częstochowy / I w Ostréj świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy / Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!“[1]

Redewendungen:

[2] broń Boże, niech Bóg broni
[2] niech ręka boska broni

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] bronić ojczyzny
[6] bronić pracy doktorskiej, bronić pracy magisterskiej

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–6] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „bronić
[1–6] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bronić
[1–5] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „bronić
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bronić

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 7–8.