acror

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

acror (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ācror
Genitiv ācrōris
Dativ ācrōrī
Akkusativ ācrōrem
Vokativ ācror
Ablativ ācrōre

Worttrennung:

a·cror, Genitiv: a·cro·ris

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: saurer Geschmack; Säure, Schärfe
[2] spätlateinisch, übertragen: Geistesschärfe

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv acer → la[1]

Synonyme:

[1] acor, acritudo
[2] acritudo

Beispiele:

[1]
[2] „Ego vero Chrisippi ellebori rancidulo acrore postposito cum Musis aliquid blandius fabulabor.“ (Fulg. Virg. cont. p. 85)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acror“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 90.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „ācror“ Spalte 434.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „ācror“ Spalte 434.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 85.