zdarzenie

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

zdarzenie (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ zdarzenie zdarzenia
Genitiv zdarzenia zdarzeń
Dativ zdarzeniu zdarzeniom
Akkusativ zdarzenie zdarzenia
Instrumental zdarzeniem zdarzeniami
Lokativ zdarzeniu zdarzeniach
Vokativ zdarzenie zdarzenia

Worttrennung:

zda·rze·nie, Plural: zda·rze·nia

Aussprache:

IPA: [zdaˈʒɛɲɛ], Plural: [zdaˈʒɛɲa]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild zdarzenie (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] das, was sich ereignet hat; Ereignis, Geschehen, Vorfall

Herkunft:

Gerundium des Verbs zdarzyć → pl

Synonyme:

[1] wydarzenie

Sinnverwandte Wörter:

[1] wypadek, zajście, zjawisko

Unterbegriffe:

[1] zdarzenie losowe/zdarzenie przypadkowe

Beispiele:

[1] „ Rok 1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia.[1]
Das Jahr 1647 war ein merkwürdiges Jahr, in dem mannigfaltige Zeichen am Himmel und auf der Erde gewisse Katastrophen und ungewöhnliche Ereignisse ankündigten.

Redewendungen:

[1] zostawić coś biegowi zdarzeńetwas dem Lauf der Dinge überlassen

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „zdarzenie
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „zdarzenie
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „zdarzenie
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „zdarzenie
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „zdarzenie“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „zdarzenie

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.