zaeus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

zaeus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ zaeus zaeī
Genitiv zaeī zaeōrum
Dativ zaeō zaeīs
Akkusativ zaeum zaeōs
Vokativ zaee zaeī
Ablativ zaeō zaeīs

Nebenformen:

zeus

Worttrennung:

zae·us, Genitiv: zaei

Bedeutungen:

[1] Zoologie, Ichthyologie: Petersfisch, Sonnenfisch

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ζαιός (zaios→ grc[1]

Synonyme:

[1] faber

Beispiele:

[1] „Est et haec natura, ut alii alibi pisces principatum optineant, coracinus in Aegypto, zaeus, idem faber appellatus, Gadibus, circa Ebusum salpa, obscenus alibi et qui nusquam percoqui possit nisi ferula verberatus;“ (Plin. 9,68)[2]
[1] „fabri sive zaei,“ (Plin. 32,148)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „zeus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3573.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „zaeus“ Seite 2343.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „zaeus“ Seite 2343.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen II. Libri VII–XV, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71651-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1909), Seite 180.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 100.