szlachcic

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

szlachcic (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ szlachcic szlachcice
Genitiv szlachcica szlachciców
Dativ szlachcicowi szlachcicom
Akkusativ szlachcica szlachciców
Instrumental szlachcicem szlachcicami
Lokativ szlachcicu szlachcicach
Vokativ szlachcicu szlachcice

Worttrennung:

szlach·cic, Plural: szlach·ci·ce

Aussprache:

IPA: [ˈʃlaxt͡ɕit͡s]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild szlachcic (Info)

Bedeutungen:

[1] Person, die dem Adel angehört; Adliger, Adeliger, Edelmann

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert in den Formen ślachcic → pl und ślechcic → pl bezeugte Ableitung zu dem Substantiv ślachta → pl / ślechta → pl (heute szlachta → pl)[1]

Synonyme:

[1] pejorativ: szlachciura, szlachetka, szlagon

Sinnverwandte Wörter:

[1] arystokrata, nobil

Gegenwörter:

[1] chłop

Weibliche Wortformen:

[1] szlachcianka

Unterbegriffe:

[1] szlachcic chodaczkowy, szlachcic cząstkowy, szlachcic karmazynowy (karmazyn), szlachcic szaraczkowy, szlachcic zagonowy, szlachcic zagrodowy, szlachcic zaściankowy
[1] szarak

Beispiele:

[1] „Ojciec mój był drobnym szlachcicem. Miał pięćdziesiąt morgów ziemi, na niej chatę i budowle gospodarskie. Sam robił w polu, a matka w domu.“[2]

Entlehnungen:

deutsch: Schlachtschitz

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „szlachcic
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „szlachcic
[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „szlachcic
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „szlachcic
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „szlachcic

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „szlachta“ Seite 604.
  2. Bolesław Prus: Nic nie ginie!. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom XXV, Gebethner i Wolff, Warschau 1936 (Wikisource), Seite 147.