praedium
praedium (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, n[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | praedium | praedia |
Genitiv | praediī | praediōrum |
Dativ | praediō | praediīs |
Akkusativ | praedium | praedia |
Vokativ | praedium | praedia |
Ablativ | praediō | praediīs |
Worttrennung:
- prae·di·um, Genitiv: prae·dii
Bedeutungen:
- [1] Landgut, das als Kaution von einem Bürgen bei einer Transaktion zwischen einer anderen Privatperson und dem Staat gegeben wird
- [2] Landwirtschaft: Landgut, Besitzstück, Grundstück, Gut
Herkunft:
Unterbegriffe:
- [2] urbanum praedium
Beispiele:
- [1]
- [2] „Praedium quom parare cogitabis, sic in animo habeto: uti ne cupide emas neve opera tua parcas visere et ne satis habeas semel circumire;“ (Cato, agr. 1, 1)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[2] Landwirtschaft: Landgut, Besitzstück, Grundstück, Gut
|
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „praedium“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1841.
- [2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „praedium“
- [1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , Seite 1572.
Quellen:
- ↑ Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series) , „vas, vadis“ Seite 655.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 7.