mutulus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

mutulus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ mutulus mutulī
Genitiv mutulī mutulōrum
Dativ mutulō mutulīs
Akkusativ mutulum mutulōs
Vokativ mutule mutulī
Ablativ mutulō mutulīs

Worttrennung:

mu·tu·lus, Genitiv: mu·tu·li

Bedeutungen:

[1] Architektur: Mutulus, Kragstein, Sparrenkopf, Dielenkopf

Herkunft:

Etymologie nicht geklärt; als Fachterminus der Architektur wahrscheinlich aus dem Etruskischen entlehnt[1]

Beispiele:

[1] „quemadmodum si quis statuas marmoreas muliebres stolatas, quae caryatides dicuntur, pro columnis in opere statuerit et insuper mutulos et coronas conlocaverit, percontantibus ita reddet rationem.“ (Vitr. 1, 1, 5)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. mutulus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1075.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „mutulus“ Seite 1266.

Quellen:

  1. Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, Seite 427.
  2. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 3.