leucophaeus
leucophaeus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | leucophaeus | leucophaea | leucophaeum | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:leucophaeus |
Worttrennung:
- leu·co·phae·us
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] weißgrau, weißschwärzlich, aschgrau, fahl
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen λευκόφαιος (leukophaios☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „ad <ea> flumina cum pecora suis temporibus anni parantur ad conceptionem partus, per id tempus adiguntur eo cotidie potum, ex eo que, quamvis sint alba, procreant aliis locis leucophaea, aliis locis pulla, aliis coracino colore.“[2]
- [1] „igitur quod in campis Troianis proxime flumen armenta rufa et pecora leucophaea nascuntur, ideo id flumen Ilienses Xanthum appellavisse dicuntur.“[3]
- [1] „maxime autem quartanis liberant ablatis unguibus ranae aeque adalligatae et rubeta, si iocur eius vel cor adalligetur in panno leucophaeo.“[4]
Wortbildungen:
- [1] leucophaeatus
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] weißgrau, weißschwärzlich, aschgrau, fahl
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „leucophaeus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 623.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „leucophaeus“
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „leucophaeus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 623.
- ↑ Vitruvius, De architectura, 8,3,14
- ↑ Vitruvius, De architectura, 8,3,14
- ↑ Caius Plinius Secundus, Naturalis historia, 32,114