inadibilis
inadibilis (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | inadībilis | inadībilis | inadībile | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:inadibilis |
Worttrennung:
- in·ad·i·bi·lis
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: unzugänglich
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] inaccessibilis
Gegenwörter:
- [1] adibilis
Beispiele:
- [1] „Tunc ergo deus inadibilem terram fecit adibilem.“ (Cassiod. hist. 11, 18, 7)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] spätlateinisch: unzugänglich
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „inadibilis“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 127.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „inadibilis“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1 , „inadibilis“ Spalte 808.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1 , „inadibilis“ Spalte 808.
- ↑ Cassiodorus Epiphanius; Walter Jacob, Rudolf Hanslik (Herausgeber): Historia ecclesiastica tripartita. Historiae ecclesiasticae ex Socrate Sozomeno et Theodorito in unum collectae et nuper de Graeco in Latinum translatae libri numero duodecim. Hölder-Pichler-Tempsky, Wien 1952 (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Band 71) , Seite 655.