cattare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

cattare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular cattō
2. Person Singular cattās
3. Person Singular cattat
1. Person Plural cattāmus
2. Person Plural cattātis
3. Person Plural cattant
Perfekt 1. Person Singular cattāvī
Imperfekt 1. Person Singular cattābam
Futur 1. Person Singular cattābō
PPP cattātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular cattem
Imperativ Singular cattā
Plural cattāte
Alle weiteren Formen: Flexion:cattare

Worttrennung:

cat·ta·re

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, transitiv: etwas mit den Augen wahrnehmen; sehen

Synonyme:

[1] videre

Beispiele:

[1] „Musio appellatus, quod muribus infestus sit. Hunc vulgus cattum a captura vocant. Alii dicunt, quod cattat, id est videt. Nam tanto acute cernit ut fulgore luminis noctis tenebras superet.“ (Isid. orig. 12,2,38)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. cato“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1034.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „cat(t)o“ Spalte 620.

Quellen:

  1. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis).