ausum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ausum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ausum ausa
Genitiv ausī ausōrum
Dativ ausō ausīs
Akkusativ ausum ausa
Vokativ ausum ausa
Ablativ ausō ausīs

Worttrennung:

au·sum, Genitiv: au·si

Bedeutungen:

[1] kühne Tat; Wagnis, Unternehmen, Unterfangen

Herkunft:

seit Vergil bezeugte Konversion aus dem Partizip Perfekt des Verbs audere → la[1]

Beispiele:

[1] „‘at tibi pro scelere’ exclamat, ‘pro talibus ausis / di, si qua est caelo pietas quae talia curet, / persolvant grates dignas et praemia reddant / debita,“ (Verg. Aen. 2,535–538)[2]
[1] „hic thalamum invasit natae vetitosque hymenaeos: / ausi omnes immane nefas ausoque potiti.“ (Verg. Aen. 6,623–624)[3]
[1] „‘me nulla dies tam fortibus ausis / dissimilem arguerit;“ (Verg. Aen. 9,281–282)[4]
[1] „hunc ubi contiguum missae fore credidit hastae, / ire prior Pallas, si qua fors adiuvet ausum / viribus imparibus, magnumque ita ad aethera fatur:“ (Verg. Aen. 10,457–459)[5]
[1] „illum Tydides alio pro talibus ausis / adfecit pretio nec equis adspirat Achillis.“ (Verg. Aen. 12,351–352)[6]
[1] „Sed timor et pietas crudelibus obstitit ausis / castaque mandatum dextra refugit opus.“ (Ov. epist. 14,49–50)[7]
[1] „Quod timeas, non est. Auso Venus ipsa favebit / sternet et aequoreas aequore nata vias.“ (Ov. epist. 19,159–160)[8]
[1] „hic situs est Phaethon currus auriga paterni / quem si non tenuit magnis tamen excidit ausis“ (Ov. met. 2,327–328)[9]
[1] „universum autem circuitum Eratosthenes, in omnium quidem litterarum subtilitate, set in hac utique praeter ceteros solers, quem cunctis probari video, CCLII milium stadiorum prodidit, quae mensura Romana conputatione efflcit trecentiens quindeciens centena milia passuum: inprobum ausum, verum ita subtili argumentatione conprehensum, ut pudeat non credere.“ (Plin. nat. 1,247)[10]
[1] „videor intueri immanibus ausis barbarorum onusta fercula et sua quemque facta vinctis manibus sequentem, mox ipsum te sublimem instantemque curru domitarum gentium tergo, ante currum autem clipeos, quos ipse perfoderis.“ (Plin. paneg. 17,2)[11]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „ausum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ausum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 746.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „ausum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ausum“ Seite 240.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „audeo“ Spalte 1258–1259.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „audeo“ Spalte 1258.
  2. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2019, ISBN 978-3-11-064737-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 47.
  3. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2019, ISBN 978-3-11-064737-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 164.
  4. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2019, ISBN 978-3-11-064737-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 242.
  5. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2019, ISBN 978-3-11-064737-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 279.
  6. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2019, ISBN 978-3-11-064737-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 341.
  7. Publius Ovidius Naso; Heinrich Dörrie (Herausgeber): Epistulae Heroidum. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 1971, ISBN 3-11-003587-1 (Texte und Kommentare. Eine Altertumswissenschaftliche Reihe, Band 6), Seite 186.
  8. Publius Ovidius Naso; Heinrich Dörrie (Herausgeber): Epistulae Heroidum. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 1971, ISBN 3-11-003587-1 (Texte und Kommentare. Eine Altertumswissenschaftliche Reihe, Band 6), Seite 253.
  9. Publius Ovidius Naso; William S. Anderson (Herausgeber): Metamorphoses. stereotype, 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71565-5 (Erstauflage 1982, Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 36.
  10. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen I. Libri I–VI, K. G. Saur, München/Leipzig 1996, ISBN 3-519-11650-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1906), Seite 228.
  11. Gaius Plinius Caecilius Secundus: Epistularum libri novem, Epistularum ad Traianum liber, Panegyricus. Recensuit Mauritius Schuster, editionem tertiam curavit Rudolphus Hanslik. 3. Auflage. B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Stuttgart/Leipzig 1992, ISBN 3-8154-1657-4 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 382.

Deklinierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

au·sum

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Akkusativ Singular Maskulinum des Partizips Perfekt des Verbs audere
  • Nominativ Singular Neutrum des Partizips Perfekt des Verbs audere
  • Akkusativ Singular Neutrum des Partizips Perfekt des Verbs audere
ausum ist eine flektierte Form von audere.
Die gesamte Deklination findest du auf der Seite Flexion:audere.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag audere.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.