anacampserote

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anacampserote (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ anacampserōtē anacampserōtae
Genitiv anacampserōtēs anacampserōtārum
Dativ anacampserōtae anacampserōtīs
Akkusativ anacampserōtēn anacampserōtās
Vokativ anacampserōtē anacampserōtae
Ablativ anacampserōtā anacampserōtīs

Anmerkung:

Nimmt man die ebenfalls überlieferte Form anacampserotem an, würde der Nominativ Singular anacampseros → la lauten.[1]

Worttrennung:

a·na·cam·pse·ro·te, Genitiv: a·na·cam·pse·ro·tes

Bedeutungen:

[1] Botanik: Pflanze mit magischer Wirkung, durch deren Berührung eine verlorene Liebe zurückkehren soll

Herkunft:

vergleiche mit altgriechisch ἀνακαμψέρως (anakampserōs→ grc[1][2]

Beispiele:

[1] „Adiecit his Apollodorus adsectator eius herbam aeschynomenen, quoniam adpropinquante manu folia contraheret, aliam crocida, cuius tactu phalangia morerentur, Crateuas onothurin, cuius aspersu e vino feritas omnium animalium mitigaretur, anacampseroten celeber arte grammatica paulo ante, cuius omnino tactu redirent amores vel cum odio depositi.“ (Plin. nat. 24,167)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anacampseros“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 411.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „anacampseroten“ Seite 138.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anacampserote“ Spalte 13.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anacampserote“ Spalte 13.
  2. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „anacampseroten“ Seite 138.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen IV. Libri XXIII–XXX, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 109.