anacampseros
anacampseros (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Worttrennung:
- a·na·cam·pse·ros, Genitiv: a·na·cam·pse·ro·tis
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Pflanze mit magischer Wirkung, durch deren Berührung eine verlorene Liebe zurückkehren soll
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἀνακαμψέρως (anakampserōs☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „Adiecit his Apollodorus adsectator eius herbam aeschynomenen, quoniam adpropinquante manu folia contraheret, aliam crocida, cuius tactu phalangia morerentur, Crateuas onothurin, cuius aspersu e vino feritas omnium animalium mitigaretur, anacampserotem celeber arte grammatica paulo ante, cuius omnino tactu redirent amores vel cum odio depositi.“ (Plin. nat. 24,167; Mayhoff bevorzugt die Lesung anacampseroten)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „anacampseros“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 411.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „anacampserote“ Spalte 13.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „anacampseros“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 411.
- ↑ Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen IV. Libri XXIII–XXX, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897) , Seite 109.