anabibazon

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

anabibazon (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ anabibazōn anabibazontēs
Genitiv anabibazontis anabibazontum
Dativ anabibazontī anabibazontibus
Akkusativ anabibazontem anabibazontēs
Vokativ anabibazōn anabibazontēs
Ablativ anabibazonte anabibazontibus

Worttrennung:

a·na·bi·ba·zon, Genitiv: a·na·bi·ba·zon·tis

Bedeutungen:

[1] Astronomie: aufsteigender Mondknoten

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀναβιβάζων (anabibazōn→ grc[1]

Gegenwörter:

[1] catabibazon

Beispiele:

[1] „Fortasse enim anabibazon ei obstabat aut aliquae maleficae aut Saturnus quadratus aut Mars trigonus.“ (Tert. adv. Marc. 1,18,1)[2]
[1] „et eius summa pars scindens proximum circulum catabibazon appellatur, ima aero secans aeque sursum versum maiorem orbem anabibazon.“ (Chalc. comm. 88)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „anabibazon“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 411.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anabibazon“ Spalte 12.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anabibazon“ Spalte 12.
  2. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 459.
  3. Calcidius: Timaeus. In: Jan Hendrik Waszink (Herausgeber): Plato Latinus (= Raymond Klibansky [Herausgeber]: Corpus Platonicum medii aevi). Volumen IV. Warburg Institute, London/Leiden 1962., Seite 139.