Zum Inhalt springen

absurda

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
Singular Plural
Nominativ absurda absurdaj
Akkusativ absurdan absurdajn

Worttrennung:

ab·sur·da

Aussprache:

IPA: [abˈsurda]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild absurda (Info)
Reime: -urda

Bedeutungen:

[1] absurd, widersinnig, unsinnig, (ganz) ungereimt, albern, krank, sinnlos

Synonyme:

[1] sensenca

Beispiele:

[1] Kaj li elprenis la libron el mia mano kaj rigardis min kvazaŭ mi estus la absurda ulo.
Und er hat mir das Buch aus der Hand gerissen und mich angeguckt, als ob ich der Bekloppte wäre.

Wortbildungen:

absurdeco
absurdaĵo

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] Erich-Dieter Krause: Wörterbuch Deutsch-Esperanto. 1. Auflage. VEB Verlag Enzyklopädie, Leipzig 1983, DNB 860781488, Seite 15.

absurda (Latein)

[Bearbeiten]

Worttrennung:

ab·sur·da

Grammatische Merkmale:

  • Nominativ Singular Femininum des Adjektivs absurdus
  • Vokativ Singular Femininum des Adjektivs absurdus
  • (absurdā) Ablativ Singular Femininum des Adjektivs absurdus
  • Nominativ Plural Neutrum des Adjektivs absurdus
  • Akkusativ Plural Neutrum des Adjektivs absurdus
  • Vokativ Plural Neutrum des Adjektivs absurdus
absurda ist eine flektierte Form von absurdus.
Die gesamte Deklination findest du auf der Seite Flexion:absurdus.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag absurdus.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.