absolwować

absolwować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
absolwować		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	absolwuję
	ty	absolwujesz
	on, ona, ono	absolwuje
Imperativ	Singular	absolwuj
Präteritum	on	absolwował
	ona	absolwowała
	oni	absolwowali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
absolwując	absolwujący	absolwowany
Alle weiteren Formen: Flexion:absolwować

Worttrennung:

ab·sol·wo·wać

Aussprache:

IPA: [apsɔlˈvɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele:  absolwować ^(Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv, veraltet, Religion: absolvieren, lossprechen

[2] transitiv, veraltet, Bildung: absolvieren, beenden

Herkunft:

seit den 1580er Jahren bezeugte Entlehnung aus dem lateinischen absolvere ^→ la

Synonyme:

[1] rozgrzeszać

[2] ukończyć

Gegenwörter:

[2] zaczynać, rozpoczynać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] absolwować kogoś z czegoś

[2] absolwować szkołę

Übersetzungen

 [1] transitiv, veraltet, Religion: absolvieren, lossprechen

Deutsch: absolvieren, lossprechen

 [2] transitiv, veraltet, Bildung: absolvieren, beenden

Deutsch: absolvieren, beenden

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 22.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „absolwować“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „absolwować“.

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 4.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat) , Seite 44.

Quellen: