abacinare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abacinare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular abacinō
2. Person Singular abacinās
3. Person Singular abacinat
1. Person Plural abacināmus
2. Person Plural abacinātis
3. Person Plural abacinant
Perfekt 1. Person Singular abacināvī
Imperfekt 1. Person Singular abacinābam
Futur 1. Person Singular abacinābō
PPP abacinātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular abacinem
Imperativ Singular abacinā
Plural abacināte
Alle weiteren Formen: Flexion:abacinare

Nebenformen:

abbacinare

Worttrennung:

a·ba·ci·na·re

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch, transitiv: jemandem das Augenlicht nehmen; blenden

Beispiele:

[1] „Postea, mortuo Tancredo, Henricus veniens recuperavit uxorem et regnum, et filios Tancredi abacinavit, filias autem libere dimisit.“ (Andr. Dand. Chron. ext. a. 1193)[1]

Entlehnungen:

englisch: abacinate

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „abacinare
[1] Du Cange et al.; Léopold Favre (Herausgeber): Glossarium mediae et infimae latinitatis. Niort 1883-87: „abacinare
[1] Albert Blaise: Dictionnaire Latin-Français des auteurs du moyen-âge. Lexicon latinitatis medii aevi praesertim ad res ecclesiasticas investigandas pertinens. 1. Auflage. Brepols, Turnhout 1975, Seite 1.

Quellen:

  1. Andrea Dandolo: Chronica per extrensum descripta. Herausgeber: Ester Pastorello (= Rerum Italicarum scriptores. Tomo XII, Parte I). 1. Auflage. Ncola Zanichelli, Bologna 1942 (Online)., Seite 273.