regnator
regnator (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Worttrennung:
- reg·na·tor, Genitiv: reg·na·to·ris
Bedeutungen:
- [1] Herrscher, Gebieter, König
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] rex
Beispiele:
- [1] „senex fretus pietatei deum adlocutus / summi deum regis fratrem Neptunum / regnatorem marum“ (Naev. poet. 9)[2]
- [1] „nam quid ego memorem (ut alios in tragoediis / vidi, Neptunum, Virtutem, Victoriam, / Martem, Bellonam commemorare quae bona / vobis fecissent) quis benefactis meu’ pater, / deorum regnator, architectust omnibus?“ (Plaut. Amph. prol. 41–45)[3]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „regnator“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2281-2282.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „regnator“
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „regnator“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2281-2282.
- ↑ Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0 , Seite 45.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Amphitruo, Vers 41–45.