ambulatrix

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ambulatrix (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ambulātrix ambulātrīcēs
Genitiv ambulātrīcis ambulātrīcum
Dativ ambulātrīcī ambulātrīcibus
Akkusativ ambulātrīcem ambulātrīcēs
Vokativ ambulātrix ambulātrīcēs
Ablativ ambulātrīce ambulātrīcibus

Worttrennung:

am·bu·la·trix, Genitiv: am·bu·la·tri·cis

Bedeutungen:

[1] Herumläuferin, Herumtreiberin

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ambulare → la mit dem Suffix -trix → la[1]

Männliche Wortformen:

[1] ambulator

Beispiele:

[1] „Vilicae quae sunt officia, curato faciat. si eam tibi dederit dominus uxorem, ea esto contentus. ea te metuat facito. ne nimium luxuriosa siet. vicinas aliasque mulieres quam minimum utatur neve domum neve ad sese recipiat: ad cenam ne quo eat neve ambulatrix siet.“ (Cato agr. 143,1)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ambulatrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 372.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ambulatrix“ Seite 128.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „ambulatrix“ Spalte 1870.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ambulatrix“ Seite 128.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 95.