zonarius

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

zonarius (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv zōnārius zōnāria zōnārium
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:zonarius

Worttrennung:

zo·na·ri·us

Bedeutungen:

[1] sich auf den Gürtel beziehend; Gürtel-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv zona → la mit dem Suffix -arius → la[1]

Beispiele:

[1] „quam magi’ specto, minu’ placet mi haec hominis facies. mira sunt / ni illic homost aut dormitator aut sector zonarius.“ (Plaut. Trin. 861–862)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „zonarius“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3575.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „zonarius
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „zonarius“ Seite 2343.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „zonarius“ Seite 2343.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ zōnārius zōnāriī
Genitiv zōnāriī zōnāriōrum
Dativ zōnāriō zōnāriīs
Akkusativ zōnārium zōnāriōs
Vokativ zōnārie zōnāriī
Ablativ zōnāriō zōnāriīs

Worttrennung:

zo·na·ri·us, Genitiv: zo·na·rii

Bedeutungen:

[1] Handwerk: Person, die Gürtel herstellt oder verkauft; Gürtelmacher

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv zonarius

Beispiele:

[1] „strophiarii astant, astant semul zonarii.“ (Plaut. Aul. 516)[1]
[1] „curare domi sint / gerdius, ancillae, pueri, zonarius, textor.“ (Lucil. 1056–1057)[2]
[1] „Nuper epulati, paulo ante omni largitione saturati Pergameni, quod Mithridates qui multitudinem illam non auctoritate sua, sed sagina tenebat se velle dixit, id sutores et zonarii conclamarunt.“ (Cic. Flac. 17)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „zonarius“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3575.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „zonarius
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „zonarius“ Seite 2343.

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  2. Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 71.
  3. Marcus Tullius Cicero: Orationes: Pro P. Quinctio, Pro Q. Roscio Comoedo, Pro A. Caecina, De lege agraria contra Rullum, Pro C. Rabirio perduellonis reo, Pro L. Flacco, In L. Pisonem, Pro C. Rabirio Postumo. In: Albert Curtis Clark (Herausgeber): Orationes. 1. Auflage. Tomus IV, Clarendon Press, Oxford 1909 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis; ohne Seitenangabe).