pragnąć

pragnąć (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
pragnąć		zapragnąć
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	pragnę
	ty	pragniesz
	on, ona, ono	pragnie
Imperativ	Singular	pragnij
Präteritum	on	pragnął
	ona	pragnęła
	oni	pragnęli
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
pragnąc	pragnący	pragniony
Alle weiteren Formen: Flexion:pragnąć

Worttrennung:

prag·nąć

Aussprache:

IPA: [ˈpraɡnɔɲt͡ɕ]

Hörbeispiele:

pragnąć^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, intransitiv: Durst empfinden; dürsten

[2] transitiv: einen starken Wunsch nach etwas haben; wollen, wünschen

[3] transitiv: ein herftiges Verlangen nach jemandem haben; begehren, ersehnen

Sinnverwandte Wörter:

[2] chcieć, łaknąć, pożądać, żądać, życzyć

[3] pożądać

Beispiele:

[1]

[2] „Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać, / Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać, / Dawno domu niewidział; bo w dalekiém mieście / Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.“^[1]

Redewendungen:

[2] jak pragnę zdrowia

[2] pragnąć czegoś jak kania dżdżu

Wortbildungen:

pragnienie

Übersetzungen

[1] veraltet, intransitiv: Durst empfinden; dürsten

Deutsch: dürsten

[2] transitiv: einen starken Wunsch nach etwas haben; wollen, wünschen

Deutsch: wollen, wünschen

[3] transitiv: ein herftiges Verlangen nach jemandem haben; begehren, ersehnen

Deutsch: begehren, ersehnen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2, 3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „pragnąć“

[2, 3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „pragnąć“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „pragnąć“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „pragnąć“

Quellen:

↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 9–10.

[1] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 9–10.

[1]