hnát
hnát (Tschechisch)
Verb
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
hnát | — | |
Zeitform | Wortform | |
Präsens | 1. Person Sg. | ženu |
2. Person Sg. | ženeš | |
3. Person Sg. | žene | |
1. Person Pl. | ženeme | |
2. Person Pl. | ženete | |
3. Person Pl. | ženou | |
Präteritum | m | hnal |
f | hnala | |
Partizip Perfekt | hnal | |
Partizip Passiv | hnán | |
Imperativ Singular | žeň | |
Alle weiteren Formen: Flexion:hnát |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
Worttrennung:
- hnát
Aussprache:
- IPA: [ɦnaːt]
- Hörbeispiele: —
- Reime: -aːt
Bedeutungen:
Synonyme:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- dohnat, nahnat, nadehnat, obehnat, odehnat, pohnat, popohnat, přehnat, přihnat, prohnat, rozehnat, sehnat, uhnat, uhánět, vehnat, vyhnat, zahnat
Übersetzungen
- [*] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „hnát“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971 : „hnáti“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957 : „hnáti“
- [1] seznam - slovník: „hnát“
- [1] centrum - slovník: „hnát“