gymnosophistae

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

gymnosophistae (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ
gymnosophistae
Genitiv
gymnosophistārum
Dativ
gymnosophistīs
Akkusativ
gymnosophistās
Vokativ
gymnosophistae
Ablativ
gymnosophistīs

Worttrennung:

gym·no·so·phis·tae

Bedeutungen:

[1] indische Weise; Gymnosophisten

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen γυμνοσοφισταί (gymnosophistai→ grc[1]

Beispiele:

[1] „philosophos eorum, quos gymnosophistas vocant, ab exortu ad occasum perstare contuentes solem inmobilibus oculis, ferventibus harenis toto die alternis pedibus insistere.“ (Plin. nat. 7, 22)[2]
[1] „nec his artibus animi expletum mox Chaldaeos atque inde Bracmanos — hi sapientes viri sunt, Indiae gens est — eorum ergo Bracmanum gymnosophistas adisse.“ (Apul. flor. 15)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „gymnosophistae“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2987.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „gymnosophistae“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2987.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen II. Libri VII–XV, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71651-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1909), Seite 8.
  3. Apuleius Platonicus Madaurensis; Rudolf Helm (Herausgeber): Florida. erweiterte, stereotype 1. Auflage. Volumen II, Fasc. 2, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1993, ISBN 3-8154-1057-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1910, 1959), Seite 21.