eclutrum
eclutrum (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, n[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | eclūtrum | eclūtra |
Genitiv | eclūtrī | eclūtrōrum |
Dativ | eclūtrō | eclūtrīs |
Akkusativ | eclūtrum | eclūtra |
Vokativ | eclūtrum | eclūtra |
Ablativ | eclūtrō | eclūtrīs |
Nebenformen:
Anmerkung:
- Bei dem Wort eclutrum handelt es sich um eine von Emil Baehrens vorgenommene Konjektur aus den handschriftlich belegten Wörtern et glutro.[1]
Worttrennung:
- ec·lu·trum, Genitiv: ec·lu·tri
Bedeutungen:
- [1] Waschkrug
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἔκλουτρον (eklutron☆) → grc[2]
Beispiele:
- [1] „argenteo polubro, aureo eclutro“ (Andr. poet. 6)[3]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 5. Band, 2. Teil E – Ezoani, Teubner, Leipzig 1931–1953, ISBN 3-322-00000-1 , „eclutrum“ Spalte 49.
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „eclutrum“ Seite 643.
Quellen:
- ↑ Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0 , Seite 23.
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 5. Band, 2. Teil E – Ezoani, Teubner, Leipzig 1931–1953, ISBN 3-322-00000-1 , „eglutrum“ Spalte 249.
- ↑ Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0 , Seite 23; Blänsdorf zieht die Form eglutro vor.