dzięcielina

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

dzięcielina (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ dzięcielina
Genitiv dzięcieliny
Dativ dzięcielinie
Akkusativ dzięcielinę
Instrumental dzięcieliną
Lokativ dzięcielinie
Vokativ dzięcielino
[1] dzięcielinaKlee

Worttrennung:

dzię·cie·li·na, kein Plural

Aussprache:

IPA: [d͡ʑɛɲt͡ɕɛˈlʲina]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild dzięcielina (Info)

Bedeutungen:

[1] regional, Botanik: Klee (Trifolium)

Synonyme:

[1] koniczyna

Oberbegriffe:

[1] roślina

Beispiele:

[1] „Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną / Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, / Szeroko nad błękitnym Niemnem rosciągnionych; / Do tych pól malowanych zbożem rozmaitém, / Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem; / Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała, / Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała, / A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą / Zieloną, na niéj zrzadka ciche grusze siedzą.“[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „dzięcielina
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „dzięcielina
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „dzięcielina
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „dzięcielina

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 8.