dumicola

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

dūmicola (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ dūmicola dūmicolae
Genitiv dūmicolae dūmicolārum
Dativ dūmicolae dūmicolīs
Akkusativ dūmicolam dūmicolās
Vokativ dūmicola dūmicolae
Ablativ dūmicolā dūmicolīs

Worttrennung:

du·mi·co·la, Plural: du·mi·co·lae

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Person, die eine von Gestrüpp geprägte Gegend bewohnt: Gestrüppbewohner

Herkunft:

zusammengesetzt aus dem Substantiv dumus → la „das Gestrüpp, das Gebüsch“ und dem Verb colere → la „bebauen; bewohnen“[1]

Beispiele:

[1] „Haec dicenda mihi; nec diri gurgitis umquam
Lustravit pinu freta barbara, nec vagus orbem
Undique reptavi: sed vasti flumina Gangis,
Caucaseas arces et dumicolas Arienos
Incentore canam Phoebo, musisque magistris
Omnia veridico decurrens carmine pandam.“[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „dumicola“ (Zeno.org)

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „dumicola“ (Zeno.org)
  2. Rufius Festus Avienus, Descriptio orbis terrae, 892–897