casus ablativus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

casus ablativus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m, Wortverbindung[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ cāsus ablātīvus
Genitiv cāsūs ablātīvī
Dativ cāsuī ablātīvō
Akkusativ cāsum ablātīvum
Vokativ cāsus ablātīve
Ablativ cāsū ablātīvō

Worttrennung:

ca·sus ab·la·ti·vus, Genitiv: ca·sus ab·la·ti·vi

Bedeutungen:

[1] Grammatik: Ablativ

Synonyme:

[1] ablativus

Beispiele:

[1] „milli passum dixit pro ‚mille passibus‘ et ‚uno milli nummum‘ pro ‚unis mille nummis‘ aperteque ostendit ‚mille‘ et vocabulum esse et singulari numero dici eiusque plurativum esse ‚milia‘ et casum etiam capere ablativum.“ (Gell. 1,16,13)[1]
[1] „praeterea multa sunt quae Romani per ablativum casum solent efferre. huius casus licentia, et utimur eo saepissime pro duobus casibus, genetivo et dativo.“ (Diom. gramm. I)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ablativus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 20.

Quellen:

  1. Aulus Gellius: Noctes Atticae. recensuit Carolus Hosius. stereotype Auflage der 1. Auflage. Volumen I: Libri I–X, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1981 (Erstauflage 1903), ISBN 3-519-01384-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 75.
  2. Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 316–317..